Ignacy Danysz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
| |
Ignacy Danysz (ur. 1 lutego 1802 w Pniewach, zm. 10 października 1855 w Poznaniu[1]) – oficer wojsk polskich, uczestnik powstania listopadowego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był uczestnikiem Powstania Listopadowego. Jako porucznik pułku jazdy poznańskiej 15 września 1831 otrzymał Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari[2]. Po upadku powstania przez 10 lat przebywał na emigracji, pełniąc między innymi obowiązki nauczyciela domowego w rodzinie hrabiego de Grancey. Po powrocie do kraju otrzymał posadę urzędnika w Ziemstwie Kredytowym w Poznaniu.
Wraz z żoną Pauliną Danysz (z d. Rehfeld, zm. 1866) miał czworo dzieci: Anastazję, Annę, Michalinę oraz Antoniego.[3]. Zmarł w Poznaniu w 1855 r. Jego ciało spoczywa na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ dane biograficzne
- ↑ Ignacy Danysz - www.stankiewicze.com/. [dostęp 2008-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-06)].
- ↑ Ignacy Danysz - www.myheritage.pl
- ↑ Red. Maria Aleksandra Smoczkiewiczowa – "Cmentarz Zasłużonych na Wzgórzu św. Wojciecha w Poznaniu", PWN, Warszawa-Poznań 1982, s. 36, ISBN 83-01-04101-3